Gecenin Yalnız Işıltısı
Körelmiş insanlardan sıyrılırken düşersin yalnızlık çukuruna
Tırmanıp da ulaşamamaktır çırpınışlar
Her tırmanış akan bir yaşın umududur, korkarsın düşüp
boğulmaktan
Bir dala ihtiyaç duyarsın çekip kurtar diye, dünyanın
ateşinden
Gün ışığın arkasını dönüp gittiğinde, sığınırsın karanlık tablolara
İçinde kovalar birbirini hayaller, seyredersin tebessüme gömülüp
Bükülür kalırsın imkânsızlıkları düşlerken
Kalkar dolaşırsın, dermanı bile olmaz her düşüşte parçalanan
bacakların
Hatıraların sessizlik olduğunu anlayınca korkak bir beden
bulursun uçurum kenarında
Suskunlukla adım atmayı beklercesine seyreder sonu
Gözünden akan kan tanelerinin peşine takılıp gider
Dalgalarla boğuşarak kaybolur derinliğe
.png)
.png)
CONVERSATION