İnsanoğlunun en temel yaşam kaynaklarından biri umuttur. Aldığımız her nefes, geleceğe götürür bizi. Geleceğe attığımız her adımda ise yeni umutlar yükselir içimizden. İnsanız işte, ne isteğimiz biter ne de yakınmalarımız. Hep daha iyisini isteriz. Elde ettiklerimizin bizi, hayallerimizdeki kadar cezbetmediği de olur bazı zamanlarda. Umduğumuzu bulamamak da deriz biz buna. Böyle zamanlarda dahi umut hiç tükenmez içimizde. Umut fakirin ekmeği demişler, yanlış efendim! Umut, zenginiyle, fakiriyle, kadınıyla, erkeğiyle, yaşlısıyla, genciyle ve dahi çocuğuyla hepimizin ekmeği. Düşünün, hiçbir şeyden haberimiz yokken yani doğduğumuzda bile anne ve babamızın umuduyduk biz..
Umudumuzu kaybetmek vardır bir de. Böylesine güçlü bir yaşam kaynağını nasıl kaybeder insan, bilmem. Umudumuz, en karanlık gecelerimizde doğacak yeni gündür. En sıkıntılı günlerimizde, gecenin verdiği huzur ve sakinliği bulma umudumuz vardır. Bu yüzden insan umudunu kaybetmez, en fazla kaybettiğini zanneder. Umudun kaynağı tükenmez; günler, geceler, doğacak bebekler ve açacak her bir çiçek ayrı ayrı umut zerreleridir. Evet, zerre dedim çünkü bu dünyada umut edilecek o kadar çok şey var ki bu saydıklarım ancak zerreler gibi kalır onların yanlarında. Mesela yeni seneler... O umut dolu gecelerin ve günlerin oluşturduğu kocaman seneler. Âdeta umut ışığı gibi doğarlar içimize. Yeni yılda çoğumuzun bir beklentisi vardır. Bazıları sıcacık bir yuva ve sıcacık bir yemek ister. Bazıları ise daha sıcak bir yuva ile daha sıcak yemek... Yeni yıl çekilişi için bilet alınır. Yetişkinlerin bilet seçerken nasıl da çocuklar gibi onu mu seçsem bunu mu seçsem dediklerini görürsünüz. Onların kalbini böyle attıran şey yine umuttur. Yeni yılda hediyeler, televizyon programları, çekilişler, yemekler ve daha niceleri... Hepsi bir önceki senenin umutlarını da hatırlatır bizlere. Kimi gerçekleşmiş, kimi unutulup gitmiş veya kimi uzun soluklu bekleyişlere rağmen gerçekleşmemiştir. İster olsun ister olmasın yeni yılın heyecanı unutturuverir her şeyi. Gerçekleşmeyen umutlar tazelenirken hiç akılda olmayan şeyler de umut edilmeye başlanır. Bazılarından vazgeçilir, bazılarına iyi ki olmamış denilir. İnsanoğlunun en saf, en doğal hallerindendir âdeta yeni yıl umutları. Bir seneyi daha geride bırakıp, 365 günlük yeni bir umut hazinesine yaklaşırken sizlere tavsiyem, asla umudunuzu yitirmeyin demek olmaz.
Asla umudunuzu yitirdiğinizi sanmayın. Çünkü umuttur bizi yaşatan!
CONVERSATION