l(a (A Leaf Falls with Loneliness) / Edward Estlin Cummings

l(a
le
af
fa
ll
s)
one
l
Iness

                                                                                                                             

bir yaprak düşer, yalnızlıkla 

                                                                                                                        E.E. Cummings

A leaf falls: Bir yaprak düşer (ölüm)

Loneliness: Yalnızlık

Ağaç: Toplum (society)

Alone: Fiziksel yalnızlığımız

Lonely: Kişisel yalnızlığımız, hiçlik, yokluk

Şair; hiçliği, yokluğu şiirin biçemiyle vermiştir. Şiir oldukça kısadır ama bir başkaldırı şiiridir.

 

Aslında ağaç gibi köklü, kocaman ve güçlü dünyada, yaşantıda ve toplumda yaşadığımızı sansak bile tüm bu gözle görünen somut gerçeklerin yanında asıl gerçek; yalnızlığımız ve ölümdür.

Bir ağacın yapraklarını dökmesi gibi insanlar yaşamlarını sonlandırır çoğu zaman fakat zamanla da sarı, solgun yaprakların yerini yeni yapraklar almaya başlar. Bir yaprak düştüğünde dalından, ona bağlı gözüken, onun gölgesinde kalmış bir diğer yaprak ise yalnız kalır. Yaşamda olan ve yaşamda ölen arasındaki bağ da bundan ibaret.

Ağacın o kocaman ve tok görüntüsünün arasından içeriye sızar güneşin ışıkları. Bu sızıntılardır hayatın ince noktaları ve ayrılıklar. Kimi zamansa ısıtır güneşin ışıkları gibi insanın içini bu mutluluklar. Güneş, kimi yaprağa temas ederken kimisini teğet geçer. Yaşam sırasında ışığı hissetmek de tıpkı bu ağacın yapraklarındaki gibi zaten. Bazen insanların tercihlerine, saklanma içgüdülerine kalmıştır ve ancak kişi izin verirse bu ışık, bu güneş kendisine değebilir. Gündeki aydınlık da, karanlık yollar da, karanlığa ışık da neyse ki bizim elimizdedir.