N'için Yapıyorsun Bunu Bize / Büşra Benek

Niçin yapıyorsun bunu bize? Her seferinde bizi biraz daha yıprattığının farkında mısın?
Evet, seninle tam 12 yılı devirdik. Yani biz hayata seninle başladık. Çocuktuk, senin dizin kanardı birlikte ağlardık. Hiçbir şeyi anlamazdık ama biz birbirimiz olmadan yapamazdık.
Hatırlıyor musun hastalanıp da evde yattığım günleri? Başımdan bir an olsun ayrılmayıp, durmadan ağlamıştın. Konuşmazdım, konuşamazdım da duyardım. Öyle güzel dua ediyor benim için öyle çok korkuyordun ki elini tutup ben ölmeyeceğim demek için bütün gücümü toplamıştım da yine de olmamıştı. Sen ağlamaya devam etmiş ben ise susmuştum.
Her adımı atarken, hayatın bize vurduğu her tokatta hep el eleydik. Bazen sen haylazlık eder, koşmaya kalkışırdın ve her seferinde duvara çarpıp ağlamaya başlardın. Ben gelene kadar da susmazdın. Yaramaz bir çocuktun da yine de kopamazdım ki senden...
Sonra bildiğimiz her şeyi birlikte öğrenmedik mi, her acıyı birlikte tatmadık mı? 10 yaşındayken babam öldüğünde, elimden tutup babanın yanına götürüp, onun o kocaman avuçlarına, benim minicik ellerimi emanet eden sen değil miydin?
Okulda, mahallede bir an olsun yanımdan ayrılmayıp beni hep kollayan sen değil miydin? Birlikte ağlayan biz değil miydik? Senden, bir kelebeği yakalamanı istediğimde bir tırtılı avuçlarıma koyan, üzerine bir de okkalı bir nutuk atan sen değil miydin? Bana 'kelebeğim' derken gözleri gülen kimdi?
Biz her şeyi birlikte başarmadık mı? Biz, her ne olursa olsun hep el ele yürümedik mi? Önümüze açılan her kapıyı bir diğerimiz yoksa yok diye kapamadık mı?
Şimdi ne oldu bize, büyüdük mü? Büyük olmak bu muymuş birbirimizi kırmak mı? O zaman mümkünse tekrar dönelim çocukluğumuza. Dönelim, her gece büyümek için ettiğimiz duayı geri alalım ve hep çocuk kalalım.
Sahi hatırlıyor musun, yatmadan önce ettiğimiz duayı? Belki saçmaydı ama bizimdi o. Masum bir duaydı. "Allah’ım ailemi koru, onunkini de koru, bizi bir an önce büyüt ve ayırma birbirimizden."
Sonra babam ölünce çok kızmıştık Allah’a, bizi dinlemediği için. Ve korkmuştuk bizi de ayırmasından…
Büyüdük evet büyüdük. Hâlâ birbirimiziniz. Ama sen her gidişinde, kelebeğinin ömrünü daha da kısaltıyorsun. Ne olur gel yeniden dua edelim. "Allah’ım biz tekrar çocuk olalım ve o masum ellerimizle el ele tutuşalım…"